Ολα τα ψάρια δεν καθαρίζονται με τον ίδιο τρόπο. Παίζει ρόλο η σωματική τους διάπλαση, ο χώρος που ζούν και το μέγεθός τους. Τα ψιλά μικρά μαριδάκια, δεν καθαρίζονται, τρώγονται ολόκληρα, άλλα όμως είδη καθαρίζονται. Μερικά ψάρια έχουν μεγάλα και σουβλερά αγκάθια, σκληρό δέρμα και ουρά. Αυτά καλόν είναι να ζητάμε να τα καθαρίζουν οι ιχθυοπώλες.
Ενδεικτικά δίνω μερικούς τρόπους καθαρίσματος ψαριών
1) Ψάρια μεσαίου μεγέθους με λέπια που μαγειρεύονται και τρώγονται ολόκληρα, όπως το "λαβράκι" (βλέπε ορισμό), η "γόπα" (βλέπε ορισμό) κλπ. θέλουν καθάρισμα. Κατ' αρχήν με τον απολεπιστή (ειδικό εργαλείο - φωτογραφία) αφαιρούμε τα λέπια. Καλό είναι να μη τα καθαρίσουμε με μαχαίρι γιατί μπορεί να τραυματίσουμε το δέρμα του ψαριού, κόβοντάς το και να χάσει σε γεύση. Επίσης μπορεί να κοπούμε. Μετά με ένα μαχαίρι ανοίγουμε τη κοιλιά του ψαριού κατά μήκος του σώματος απο το κεφάλι ώς την ουρά και αφαιρούμε τα σπλάχνα. Σε μερικά είδη η ραχοκοκαλιά περιβάλλεται απο μία κόκκινη μεμβράνη ολο αίμα. Χρειάζεται η μεμβράνη να αφαιρείται γιατί το αίμα άμα ψηθεί δίνει πικρή γεύση στο ψάρι.
2) Οι σαρδέλες και οι γαύροι καθαρίζονται με το χέρι. Πρώτα κόβουμε το κεφάλι μετά βάζουμε το δάχτυλό μας εκεί που ήταν το κεφάλι και το σέρνουμε πρός την ουρά απαλά, ανοίγοντας έτσι τη κοιλιά τους. Αφαιρούμε τα εντόσθια και τη ραχοκοκαλιά και τα πλένουμε.
3) Τα ψάρια του γλυκού νερού όπως οι πέστροφες δεν έχουν λέπια αλλά γλιστράνε γιατί το δέρμα τους είναι σκεπασμένο με κάτι σαν βλέννα. Αν δεν θέλουμε να τις μαζέψουμε απο το πάτωμα, καλό να τις βάλουμε μέσα σε σκεύος ή στο νεροχύτη πρίν το καθάρισμα. Τις πλένουμε με μπόλικο νερό για να φύγει η βλέννα και κατόπιν με το μαχαίρι ανοίγουμε τη κοιλιά τους για να βγάλουμε τα εντόσθια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου