1) Στριφτούδια : Ζυμαρικά απο σιμιγδάλι. Τα έπλαθαν σε μακριές λωρίδες πλάτους 4 εκατοστών και μετά τα στριφογύριζαν πάνω στο τραπέζι ώστε να πάρουν στριφτό σχήμα. Εξαιτίας του σχήματός του, μπαίνει σε σούπες. Συνοδεύει άριστα τα μαγειρευτά χταπόδια και τις σουπιές.
2) Γορτύνιο : Ζυμαρικά απο σιμιγδάλι. Τα έπλαθαν σε λεπτές λωρίδες πλάτους ενός εκατοστού. Τις έστριβαν μέσα στα χέρια τους, ώστε να έχουν μήκος έως 7 εκατοστά. Ταιριάζει με κρέας κοκκινιστό και τριμμένη γραβιέρα.
3) Καλογερικό : Κορδόνια ζύμης. Τα έκοβαν σε διάφορα μεγέθη και έκαναν βαθουλώματα επάνω τους με το χέρι. Σερβίρονται ζεστά περιχυμένα με στακοβούτυρο ή απλό καυτό βούτυρο και πασπαλισμένα με ξερό ανθότυρο. Ταιριάζει με άσπρες σάλτσες κυρίως με εκείνη των μανιταριών.
Τη Μεγάλη Σαρακοστή και το Δεκαπενταύγουστο καταλώνονταν στα μοναστήρια κυρίως.
4) Σκιουφικτό : Λωρίδες ζύμης πλάτους 6 εκατοστών. Τις τύλιγαν σε λεπτό στρογγυλό ξύλο και τις έστριβαν σε ρολό έτσι ώστε στο εσωτερικό τους να δημιουργείται ένα κενό. Τρώγονται σκέτα ή μέσα σε σαλάτες. Λέγεται και Τσιουφικτό.
5) Ροδοπέταλο : Παρασκευάζεται απο σιμιγδάλι, παντζάρι και ντομάτα. Εχει κυκλικό σχήμα κυματιστό απο τη μία πλευρά και ίσιο απο την άλλη επειδή είναι σε επαφή με το χέρι. Εχει κοκκινωπό χρώμα και ταιριάζει με πιάτα θαλασσινών.
6) Υπαπαντή : Μικρά κομμάτια ζύμης με ακανόνιστο σχήμα. Κόβονται με τα χέρια σε σχήμα οβάλ, πιέζονται στο κέντρο ώστε να μοιάζουν με καπελλάκια, έως 3 εκατοστά πλάτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου