Μεξικάνικη κουζίνα

Η κουζίνα αυτή χαρακτηρίζεται απο μεγάλη ποικιλία τροφίμων. Στο Β. Μεξικό κυριαρχούν πιάτα με βοδινό κρέας, στο νότιο προτιμούν τις πικάντικες γεύσεις με λαχανικά και κοτόπουλα ενώ στο κόλπο του Μεξικού τρωνε πιάτα με ψάρια και θαλασσινά.

Τα περισσότερα φαγητά γίνονται μαγειρευτά ή στη σχάρα και εμπλουτίζονται απο ποικιλία λαχανικών (όπως ντομάτες, γλυκοπατάτες, κολοκύθες) που με τη προσθήκη μυρωδικών (κύμινο, γαρίφαλο, κόλιανδρος, κανέλλα) και εξωτικών μπαχαρικών (καυτερές και μη πιπεριές, τσίλι) αποκτούν ιδιαίτερη γεύση. Τα περισσότερα συνοδεύονται απο φασόλια, "τορτίγιες" (βλέπε ορισμό), πιτούλες νάτσος, σάλτσες όπως το "γουακαμόλε" (βλέπε ορισμό). Το γεύμα κλείνει με εξωτικά φρούτα (καρύδες, αβοκάντο, παπάγιες) και ποτά, σανγκρία, μαργαρίτες και μπύρες

Ιστορία

Οταν ο Κορτέζ έφτασε στο Μεξικό παρατήρησε ότι η δίαιτα των Αζτέκων βασίζετο στο καλαμπόκι, τις πιπεριές τσίλι, στις ντομάτες, τα φασόλια, σε λίγα μυρωδικά και στα φρούτα. Το λίγο κρέας που έτρωγαν ήταν ανθρώπινο, γιατί ο καννιβαλισμός ήταν μία εντελώς αποδεκτή τακτική. Αηδιασμένος ο Κορτέζ έπεισε το βασιλιά Μοντεζούμα να σταματήσει την ανθρωποφαγία είς αντάλλαγμα τους έδωσε ρύζι, χοιρινό, μποσχάρι, κρεμμύδια και σκόρδο για να ξεκινήσουν. Τους δίδαξε επίσης το άρμεγμα ζώων, τη φύλαξή τους σε μαντριά, ράντσα, κοτέτσια. Πέρα απο το καλαμπόκι, τους έμαθε να σπέρνουν σιτάρι και να φτιάχνουν ψωμί. Ολες οι νέες αυτές γεύσεις ενσωματώθηκαν στις υπάρχουσες και δημιούργησαν μία νέα υπέροχη, πικάντικη κουζίνα