Αψέντι

Είδος πράσινου ποτού με γεύση γλυκάνισου. Παρασκευάζεται με απόσταξη βοτάνων - αψιθιά (Artemisia absinthium), γλυκάνισο, μάραθο - 45-75%% αλκοόλ, ζάχαρη και νερό.

Ιστορία

Οι Σουμέριοι, οι Αιγύπτιοι και οι Ελληνες χρησιμοποιούσαν το αρωματικό, ποώδες φυτό της αψιθιάς για ιατροφαρκαμευτικές χρήσεις. Η ονομασία "αψέντι" στα αρχαία ελληνικά σημαίνει "αυτό που δεν πίνεται". Το 1792 ο Dr. Pierre Ordinaire το παρασκευάζει στη σημερινή του μορφή, και το πουλάει σαν φάρμακο πανάκεια για σχεδόν τα πάντα, απο την επιληψία, φυματίωση, αρθρίτιδα, ελονοσία μέχρι τους απλούς πονοκεφάλους. Γύρω στα 1803 ο Major Dublied αγοράζει τη πατέντα και ξεκινάει να το παράγει σαν απεριτίφ με την ονομασία "Πράσινη Νεράϊδα". Το ποτό γίνεται δημοφιλές στους καλλιτεχνικούς κύκλους κυρίως και πωλείται στα καφέ και μπάρ του Παρισιού. Η ιδιόμορφη γεύση του φαίνεται να εθίζει τους Πικάσο, Χεμινγουέη, Ζολά, Μποντλέρ καθώς και πολλούς διανοούμενους της εποχής, να τους δημιουργεί μία γλυκιά παραζάλη η οποία τους έδινε έμπνευση μαζί με θρυλικές παραισθήσεις.

Το αψέντι είναι τοξικό του κεντρικού νευρικού συστήματος και η παρατεταμένη χρήση του προκαλεί εκφυλισμό των νεύρων (αψεντισμός) για αυτό και το ποτό αυτό έχει απαγορευτεί σε πολλές χώρες. Ο αψεντισμός προκαλείτε από ένα αιθέριο έλαιο του αψινθίου, το θούιον, που είναι δηλητηριώδες.