Είδος πίτας απο εποχιακά χορταρικά τα οποία οι γυναίκες μάζευαν όταν επεστρεφαν απο τα χτήματα. Αυτά θα μπορούσαν να είναι καυκαλήθρες, μυρώνια, πράσσα, παπαρούνες, σέσκουλα, κλπ. Τα ανακάτευαν με σπανάκι και αλεύρι καθώς και με ότι είχαν στο σπίτι, αυγά, τυρί και έφτιαχναν μία ανοιχτή πίτα χωρίς φύλλο απο πάνω. Την έψηναν στο φούρνο και τη συνόδευαν με κρασί.
Θεωρείται πικάντικος χορτοφαγικός μεζές των Μεσογείων Αττικής και συνοδεύεται απο τη Ρετσίνα Μεσογείων
Το δεύτερο "ου" δεν ακούγεται! Προφέρεται "μοσντα" με τον τόνο στο "σ". Η πιό απλή της μορφή είναι σπανάκι, κρεμμύδι, μπαχαρικά, λίγο αλεύρι και στο φούρνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα επεξήγηση. Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήMosinda : Αρβανίτικη λέξη (όχι αλβανική)κατά το ιδίωμα της νότιας Εύβοιας.Η πίτα αυτή σε μας ήταν η βραδυνή εύκολη λύση για την αγρότισσα που γύριζε από το χωράφι έχοντας μαζέψει διάφορα χόρτα έφτιαχνε μια εύκολη βραδυνή πίτα που έψηνε σε ταψί μπακιρένιο στη θράκα του τζακιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συνταγή της ως νοτιοευβοϊκή έκδοση στο άρθρο μας http://gefseis-evias.blogspot.gr/2012/10/blog-post_7857.html.
Καλή συνέχεια !!!!
Ευχαριστώ θερμά "Γευσεις Εύβοιας" για τις πληροφορίες και τη συνταγή.
ΑπάντησηΔιαγραφή