Εργάστηκε σε διάφορα φαρμακεία της εποχής και κατόπιν απέκτησε πτυχία Φαρμακευτικής τόσα ώστε να του εξασφαλίσουν θέση στο τακτικό στρατό. Ελαβε μέρος σε πολλές μάχες όπου το θάρρος του βοηθούσε και άλλους συναδέλφους να ξεπεράσουν τη δίνη του πολέμου και τις διάφορες επιδημίες που χτυπούσαν τα νοσοκομεία ανελέητα. Αιχμαλωτίσθηκε απο τους Πρώσσους πολλές φορές, τον έρριξαν σε φυλακές με μοναδικό φαγητό πατάτες που την εποχή εκείνη θεωρούνταν αποκλειστικά ζωοτροφή. Γρήγορα διαπίστωσε την θρεπτική αξία της πατάτας και αποφάσισε να τη διαδόσει στη πατρίδα του τη Γαλλία. Οταν απελευθερώθηκε, επέστρεψε στο Παρίσι που σπούδασε Αγρονομία, Διατροφή και Βοτανολογία το 1767. Παράλληλα φύτευε σε μικρό κήπο διάφορα φυτά ώστε να μελετάει τη διατροφική τους αξία. Οταν δημοσίευσε άρθρο σχετικά με τη θεραπευτική αξία της πατάτας για τη δυσεντερία του δόθηκε βραβείο απο την Ακαδημία. Το 1772 οι πατάτες ανακηρύχθηκαν βρώσιμες σε όλη τη Γαλλία.
Το επόμενο στάδιο ήταν να κάνει σεμινάρια για τις πατάτες σερβίροντάς τες σε φαγητά ώστε ο κόσμος να τις δοκιμάσει και να διαδοθούν. Στους βασιλείς έδινε μπουκέτα απο άνθη πατατιάς. Το 1795 κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πρώτης Παρισινής Κομμούνας, οι πολιορκημένοι επέζησαν χάριν της πατάτας που είχε ως τότε διαδοθεί και καλλιεργείτο παντού.
Πέρα απο τις πατάτες ασχολήθηκε και με άλλα θέματα που αφορούσαν το ψωμί, τα τυριά, τα αλεύρια απο κάστανα, τους χώρους αποθήκευσης σιτηρών, βελτιώνοντας τις τεχνικές παραγωγής και διατήρησής τους.
Πρός τιμήν του, εισήχθει ο όρος "Παρμαντιέ" στη Γαλλική κουζίνα, για να περιγράψει φαγητά που περιέχουν πατάτες.
Antoine-Augustine Parmentier
-->
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου